او زنده است

سالهای سال با مطالعه آثاری از بزرگان طنز لذت می بردیم، می خندیدیم، شوخی می کردیم، کنایاتی می زدیم، از ابیات شعر در محاورات روزمره و در تقویت شوخ مزاجی استفاده می نمودیم. گاهی و مثلا ، کمی به وضعیت روزگار حاکم دخالت می دادیم. منظورم اینست که بیشتر آثار را با دیدگاهی از فنون ادبی و هنری و حتی جهت سرگرمی می سنجیدیم و سعی می کردیم در مقایسه آثار شاعران با همدیگر به اندیشه هایی برسیم که شاید بتوانند در پیشرفت های ادبی مان موثر باشند.

در واقع شاید به جرات بتوان گفت که جایگاه اجتماعی طنز چنان باز نشده بود و یا نمود و جلوه فیزیکی به خود نگرفته بود. ولی گذشت زمان و شرایط های حاکم بر زندگی که روزبروز در زمان خود ما اتفاق افتاد و جامعه را دچار تغییر و تحول های خاص نمود که توانست هنر طنز را از یک هنر به یک موجودیت ارزشمند اجتماعی تبدیل نماید و الان به نظر نگارنده ، طنز یک هنر نیست بلکه یک توانمندی اجتماعی است که بعضی ها بلد هستند و الان بدون طنز روز و شب نیست... چونکه طنز یک واقعیت انکار ناپذیر است و این واقعیت بصورت روزمره در زندگی ما حاکم است. البته شیرین و تلخ بودنش نیز جای خود دارد و قابل بررسی می باشد.

همه بهتر می دانیم که طنز و روش این هنر حساس بسیار مخصوص و سخت است. طنز ، با هر رشته و روش هنری که اجرا شود باید مرهمی بر دردی باشد و یا بتواند لبخندی اندیشمندانه و شیرین بر زبان بیاورد و یا انسانها را به تفکری عمیق وابدارد و ... بالاخره باید بتواند تغییری در اندیشه و نوع تفکر و نگرش انسانها به جامعه و حیات بشری ایجاد نماید.

سالهای سال است که حمید آرش ، این دنیای فانی را به ما سپرده است. آنقدر شخصیت طنزی داشت که این کارش هم نشات گرفته از آن است. اگر دنیا فانی و نبود و باقی بود که او این را به ما نمی سپرد و برای خودش نگه می داشت. او سالهاست که این طنز حقیقی را بجا آورده است و می توان گفت که او هیچ خبری از این روزهای ما نداشته و ندارد و نمی تواند داشته باشد. اما مطالعه کتاب های ماندگار او با آثاری بی نطیر ، این واقعیت را آشکار می سازد که هنرمندان و قبل از این که به چنین روزهایی برسد تصمیم به ترک دنیا گرفته است و بدون سخنی خاص ، فقط با زبانی طنز چنین لحظات ما را گوشزد نموده است.

ذهن آرش آزاد چنان قدرت موشکافانه ای داشته است که قابل شرح نیست. موبه موی آثار و ابیت او سخن از حال و روز امروز و گرفتاریهای اجتماعی و اقتصادی امروز دارد. او با قدرت تمام عیار ، توانسته است با خلق ابیات و اشعاری در قالب طنز ، به پیش بینی معجزه آسای خود در مسیر حیات بشری جامعه اش بپردازد. باید ستود چنین استادانی را که اندیشمندی روزانه شان می توانسته فاصله های دور اجتماعی را از نزدیک مشاهده کند.

حمید آرش آزاد با آثارش و ابیاتش همیشه زنده و جاوید است و او همیشه زنده خواهد ماند. آثار او نه برای یک زمان ، بلکه برای تمام طول زندگی امثال ما مردمان می باشد. یاد و خاطرش را گرامی می داریم و او و اندیشه ها و توانمندی هنری و ادبی اش را می ستاییم. تنها هدیه و قدردانی مان آرزوی آرامش ابدی برای آن استاد ماندگار است.

اکبر رضایی مولان (اردشیراوغلو)