شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد

سالهای سال با مطالعه آثاری از بزرگان طنز لذت می بردیم، می خندیدیم، شوخی می کردیم، کنایاتی می زدیم، از ابیات شعر در محاورات روزمره و در تقویت شوخ مزاجی استفاده می نمودیم. گاهی و مثلا ، کمی به وضعیت روزگار حاکم دخالت می دادیم. منظورم اینست که بیشتر آثار را با دیدگاهی از فنون ادبی و هنری و حتی جهت سرگرمی می سنجیدیم و سعی می کردیم در مقایسه آثار شاعران با همدیگر به اندیشه هایی برسیم که شاید بتوانند در پیشرفت های ادبی مان موثر باشند.در واقع شاید به جرات بتوان گفت که جایگاه اجتماعی طنز چنان باز نشده بود و یا نمود و جلوه فیزیکی به خود نگرفته بود. ولی گذشت زمان و شرایط های حاکم بر زندگی که روزبروز در زمان خود ما اتفاق افتاد و جامعه را دچار تغییر و تحول های خاص نمود که توانست هنر طنز را از یک هنر به یک موجودیت ارزشمند اجتماعی تبدیل نماید و الان به نظر نگارنده ، طنز یک هنر نیست بلکه یک توانمندی اجتماعی است که بعضی ها بلد هستند و الان بدون طنز روز و شب نیست... چونکه طنز یک واقعیت انکار ناپذیر است و این واقعیت بصورت روزمره در زندگی ما حاکم است. البته شیرین و تلخ بودنش نیز جای خود دارد و قابل بررسی می باشد.همه بهتر می دانیم که طنز و روش این هنر حساس بسیار مخصوص و سخت است. طنز ، با هر رشته و روش هنری که اجرا شود باید مرهمی بر دردی باشد و یا بتواند لبخندی اندیشمندانه و شیرین بر زبان بیاورد و یا انسانها را به تفکری عمیق وابدارد و ... بالاخره باید بتواند تغییری در اندیشه و نوع تفکر و نگرش انسانها به جامعه و حیات بشری ایجاد نماید.سالهای سال است که حمید آرش ، این دنیای فانی را به ما سپرده است. آنقدر شخصیت طنزی داشت که این کارش هم نشات گرفته از آن است. اگر دنیا فانی و نبود و باقی بود که او این ر, ...ادامه مطلب