شعر طنز(شعر ملمع) گوتور، اكيل! حميدآرش آزاد+حافظ

سولار كسيلسه،حامام دا،ديئه ر او نازلي صنم:

"حجاب چهره ي جان مي شود غبار تنم"!

گئدنده برق،قارانليق گوروب ائوي، بويورار:

"خوشا دمي كه از اين چهره پرده برفكنم"

مگر بو شهر،بئله وضع دن نجات يولووار

"چو در سراچه ي تركيب تخته بند تنم"؟!

بو"پارك"لاردا اوخورقارغا،بولبوله يئر يوخ

"روم به گلشن رضوان،كه مرغ آن چمنم"

اگر-او جور كي دئييرلر- شه هراولوبدورآباد

"چرا به كوي خرابا يتان بود وطنم"؟!

هميشه وعده لره ساده ليك دن آلدانيرام

"دريغ و درد كه غافل ز كار خويشتنم"

بير عومر،هر يانا قاچديم، دريم سويولدو فيليق

"عجب مدار كه هم درد آهوي ختنم"

گوره نده كوينه گيمي،تئز دئمه:خوش احوالينا

"كه سوزهاست نهاني درون پيرهنم"

 اوزون سئوه ن ايشي گور، سويله:"مردم" ايسته ييري!

"كه با وجود تو،كس نشنود ز من كه منم"

"بيا و هستي حافظ ز پيش او بردار"

گوتور،,اكيل،اودا،"آرش"ده، اولماييب هشيار