به مناسبت 4 دی سالروز تولد حمید آرش آزاد نصير پايگذار مِي و مينايه ده‌يَر

عزيز اديب، شاعر و احساسلي دوْستوم، حميد آرش‌آزاد جنابلارينا

«آرش»‌ين طنزي وئريبدير مِي و مينايه ده‌يَر

اوْنون هر باللي سؤزو، يوز مِي و مينايه ده‌يَر

آرشين هر غزلي گوللو گولوستان باغي‌دير

شهرتي عرشه چاتيب، گنبدِ مينايه ده‌يَر

سانكي بال شهدي‌دي كاميندا ائلين دوزلو سؤزو

آرش اولدوزسا، گئنه دوْغروسو مين آيه ده‌يَر

گاه پوْزور، گاه‌دا قوْشور، گاه داغيديب، گاه‌دا دوزور

يازيلا مدحينه يوز مطلب و مين آيه، ده‌يَر

سانجيري باللي ديل‌ايله، باريشاركن، كوسورو

وئريه بر بير نَفَسي‌ايله دمِ عيسايه دَه‌يَر

گؤزلري سانكي بير اولدوزدو، پاريلدار گئجه‌لر

بير قاريش بوْي‌لا، وئرير هر قد و بالايه دَه‌يَر

نه‌دير ايهام؟ نه ايما؟ نه كنايه؟ نه‌دي طنز؟

سؤزده آرش‌دي وئره‌ن عالي و اعلايه دَه‌يَر

بير دَه‌يرلي كيشي، هر كس‌ده دَه‌يَر وار، تانييار

اوْ وئريب شهريارا، واحده، نيمايه دَه‌يَر

فرهادين اوْلسا كولونگو، «قلمين آرشي وار»؟

وئردي مجنون كيمي شيرين‌ايله ليلايه دَه‌يَر

آرشين وار ايپه‌كي، مخملي، ديباسي، شالي

خنجري، اوْخ- كماني، پنبه و ديبايه دَه‌يَر

او جاليب عرشه، اوجالديب اوْ، گؤيه طنز سؤزون

بيل، «نصير»ا، اوْ وئريب هرگونه، هر آيه دَه‌يَر