شعر ملمع قاچ چاي- قند آل! شعر طنز حمید آرش آزاد

 - خانه‏ىِ بنده كجاست؟  «در فلق بود» كه يك آدمِ مادر مرده.  آدرسِ خانه‏ىِ آينده‏ىِ خود،  )يعنى آن تكّه زمين را كه چهار ماهِ پيش  در همين بنگاهى، قولنامه كرده(  از مديريّت محبوبِ «آژانسِ مسكن» مى‏پرسيد.   صاحبِ بنگاهى  - با صدايى دو رگه، آن هم از لاى سبيلِ پُرپُشت -  در جوابش فرمود:  «آى عمو، با تو هستم، داشّم!  «نرسيده به درخت»  درّه‏اى هست كه از جيبِ حاجى‏ت گودتره،  توش پُر از ماسه و سنگ.  مى‏روى تا تهِ اون درّه كه از نافِ گدوك  «سر به در مى‏آرد»  پس به سمتِ گَوَن‏ها مى‏پيچى،  دو قدم مونده به اون قُلّه‏ىِ كوه،  پاىِ چن تا صخره،  سى - چهل آدمِ مفلوك، درست عين خودت، مى‏بينى،  كه توىِ پوز و دكِ,روىِ,سهراب,سپهرى,نشانىِ,زمينِ,خريدارى,حمید,آزاد ...ادامه مطلب